INITIATIEFVOORSTEL
Huisvesting waar het kan en een stop waar het moet
Voorstel om te komen tot een plan van aanpak voor een evenwichtige huisvesting van studenten en buitenlandse werknemers, ter voorkoming van overbelasting van een buurt door te grote concentraties van dit type huisvesting.
Diverse bewonersgroepen bij elkaar
In Tilburg nemen studenten een belangrijke plaats in. De stad heeft haar vitaliteit en gezelligheid mede aan die studenten te danken. Daarom is het van belang dat studenten op een goede manier gehuisvest worden en in harmonie met de overige wijkbewoners kunnen leven. Meestal gaat dat ook heel goed. Soms echter, vooral wanneer de populatie studenten in een bepaalde straat te groot wordt, levert het problemen op. Hetzelfde geldt voor de huisvesting van buitenlandse werknemers. Ook zij hebben recht op goede huisvesting volgens wettelijke regels en normen, wat helaas lang niet altijd het geval is in de praktijk. Bewoning van een pand door meer bewoners dan waar zo’n pand geschikt voor is, veroorzaakt niet alleen mensonwaardige leefomstandigheden voor de betreffende bewoners maar ook overlast voor buurtbewoners.
Teveel overlast bij te grote concentratie
Bij SP en LST komen regelmatig meldingen binnen van structurele overlast. Het gaat dan meestal om straten waar ook andere problemen spelen zoals een gebrek aan speelruimte voor kinderen, te weinig groen en/of parkeerplekken, overlastgevende hangjongeren, incidentele of structurele drugshandel of andere criminele activiteiten, etc. In bepaalde straten lijkt het maximum aan studenten bereikt te zijn. Bewoners van straten met veel studenten laten weten geen probleem te hebben met de studenten als zodanig. Een keer een studentenfeestje vinden ze prima. Maar wanneer alle studentenhuizen in de straat om de beurt een feestje geven hebben deze bewoners geen enkele nacht rust meer. Hetzelfde geldt voor de werknemers die in te grote groepen in één huis wonen en vaak een ander leefritme hebben dan de overige buurbewoners. Daarnaast brengen zowel studentenpanden als huizen met buitenlandse werknemers dikwijls parkeeroverlast met zich mee: Teveel fietsen waardoor de stoep slecht begaanbaar wordt, teveel extra auto’s per bewoond pand waar in de vaak smalle straten geen plek voor is.
Bewoners zelf verantwoordelijk
Veel bewoners zijn al vertrokken, andere geven aan te willen vertrekken vanwege de overlast die zij ondervinden. In elke keer de politie bellen hebben ze, terecht, geen zin meer want in de praktijk blijkt (zo vernemen we bij de SP en LST) dat de politie lang niet altijd in staat is om opvolging te geven aan de vele meldingen. Bewoners willen een goede balans en die balans raakt in bepaalde straten steeds verder zoek. In deze straten zou moeten worden ingegrepen. We moeten ervoor zorgen dat mensen op een prettige manier in hun straat kunnen blijven wonen en zich verantwoordelijk blijven voelen voor hun leefomgeving. Enerzijds om de wijken leefbaar te houden voor iedereen, anderzijds om draagvlak te behouden voor studentenhuisvesting en huisvesting van buitenlandse werknemers in de stad. Want alle Tilburgers, dus ook studenten en andere mensen die tijdelijk of misschien wel voor langere tijd of definitief in onze gemeente moeten of willen wonen, studeren en/of werken, hebben recht op goede huisvesting.
Maatwerk gewenst
SP en LST stellen voor om in straten waar duidelijk is dat het aantal studentenpanden en panden met buitenlandse werknemers boven het ‘absorptievermogen’ is uitgekomen maatwerk te leveren. Dat kan bijvoorbeeld op de volgende manieren:
- Een meldpunt voor overlast van studentenhuizen en panden met buitenlandse werknemers
- Bij binnenkomende klachten frequente controle met strenge handhaving.
- Een overzicht om welke straten het gaat. Waar is de overlast dermate groot dat mensen verhuizen of overwegen te verhuizen als ze daartoe in staat zijn? Waar staat de sociale samenhang en het verantwoordelijkheidsbesef van bewoners voor hun leefomgeving onder druk?
- Een overzicht van andere locaties in de gemeente waar huisvesting van studenten en buitenlandse werknemers mogelijk is.
- Ook kan een stop op nieuwe studentenpanden en panden voor buitenlandse werknemers in bepaalde straten of zelfs wijken worden afgekondigd, om te beginnen voor twee jaar. Op die manier krijgen die straten en wijken lucht en blijven ze leefbaar.
- Nog een element is het instellen van een commissie huisvesting van studenten en buitenlandse werknemers. Die commissie adviseert dan het college om een eventuele stop van twee jaar af te kondigen voor de vestiging van studenten en/of buitenlandse werknemers wanneer er signalen zijn dat een straat niet meer aan kan. Deze commissie zou kunnen bestaan uit een vertegenwoordiger van bewoners of bewonersorganisaties, een vertegenwoordiger van studenten, eentje van de buitenlandse werknemers en een contactfunctionaris van de politie (bijvoorbeeld een wijkagent of andere politiefunctionarissen die de praktijk goed kennen). De contactfunctionaris van de politie heeft een goed inzicht in de ernst en aard van overlastproblemen die er zijn in bepaalde straten. Bovendien kan hij of zij een brugfunctie tussen studenten, buitenlandse werknemers en de overige wijkbewoners vervullen. Gezamenlijk moet de commissie tot een advies komen of het aantal studentenhuizen in een straat acceptabel is of niet. Verdere uitwerking van dit idee is gewenst. Er moet worden gekeken hoe die commissie in de praktijk het beste vorm kan krijgen.
Dat er wat moet gebeuren en dat dit op korte termijn moet, is duidelijk. Wat de SP en LST betreft moet ook duidelijk zijn dat studenten en buitenlandse werknemers kwalitatief goede en betaalbare huisvesting verdienen volgens wettelijke normen. Helaas blijkt dat in de praktijk nog te vaak niet te lukken. De aanpak van misstanden op dit gebied is ook een prioriteit wat ons betreft, maar is niet het doel van dit specifieke voorstel. Daarvoor is ander beleid (nodig).
Voorstel
De raad draagt het college op om een plan van aanpak uit te werken met als doel het tegengaan van te grote concentraties van panden voor huisvesting van studenten en buitenlandse werknemers in woonwijken en van overlast door dit soort panden, waardoor de leefbaarheid en de sociale samenhang in de straat en de wijk niet verder verstoord worden. Bij voorkeur maken bovengenoemde elementen deel uit van het plan van aanpak.
SP Veerle Slegers LST Hans Smolders
|